اصل کارکرد درایو چرخشی اساساً تبدیل بسیار کارآمد "انرژی هیدرولیکی → انرژی مکانیکی" همراه با کاهش سرعت قدرتمند است. سیال هیدرولیکی با فشار بالا، یک موتور هیدرولیکی داخلی (از نوع پیستونی یا دندهای) را در داخل درایو به حرکت در میآورد تا با سرعت بالا بچرخد. با این حال، این سرعت برای چرخاندن ساختار بالایی چند تنی بسیار زیاد و گشتاور آن بسیار کم است. بنابراین، شفت خروجی موتور مستقیماً به یک مکانیزم کاهش دنده سیارهای چند مرحلهای دقیق متصل میشود. این مجموعه دنده مانند یک "تقویتکننده گشتاور" پیچیده عمل میکند. از طریق درگیری متوالی چندین مرحله دنده، سرعت چرخش بالای موتور را به شدت کاهش میدهد (معمولاً به نسبتهای کاهش از دهها تا صدها برابر میرسد) و در عین حال گشتاور خروجی را چند برابر میکند. در نهایت، این گشتاور عظیم تقویتشده از طریق چرخدنده پینیون خروجی در انتهای درایو تحویل داده میشود. این چرخدنده پینیون دقیقاً با حلقه دنده داخلی یاتاقان چرخشی درگیر میشود که به قاب زیربندی بیل مکانیکی ثابت شده است. چرخش قدرتمند چرخدنده پینیون، چرخدنده چرخشی عظیم را به حرکت در میآورد و در نتیجه کل ساختار بالایی را نسبت به زیربندی میچرخاند.